ایمپلنت فوری یکی از روش های مدرن جایگزینی دندان است که امکان قرار دادن پایه ایمپلنت و نصب تاج موقت را تنها در یک جلسه فراهم میکند و این تکنیک به دلیل صرفه جویی در زمان، حفظ زیبایی لبخند و جلوگیری از تحلیل استخوان فک، مورد توجه بسیاری از بیماران قرار گرفته است، با این حال، انجام آن نیازمند شرایط خاصی از جمله سلامت استخوان و لثه است و همین موضوع باعث شده که همه افراد گزینه مناسبی برای این روش نباشند، حال سؤال اینجاست چه معیارهایی تعیین میکنند که یک فرد ایمپلنت فوری انجام میدهد یا خیر؟
ایمپلنت فوری چیست؟
ایمپلنت فوری روشی است که در آن پایه ایمپلنت بلافاصله پس از کشیدن دندان یا در همان جلسه جایگذاری میشود و معمولا یک روکش یا پروتز موقت نیز روی آن نصب میگردد، این کار باعث میشود بیمار بدون فاصله زمانی طولانی، دندان جایگزین داشته باشد و فرم لثه و فک حفظ شود و موفقیت این روش به عواملی مانند کیفیت استخوان فک، نبود عفونت و دقت دندانپزشک بستگی دارد.
تفاوت ایمپلنت فوری با ایمپلنت معمولی
تفاوت ایمپلنت فوری با ایمپلنت معمولی در چند جنبه اصلی خلاصه میشود:
زمان بندی قرار دادن ایمپلنت
در ایمپلنت دندان معمولی، پس از کشیدن دندان باید مدت زمانی بین ۳ تا ۶ ماه صبر کرد تا محل استخوان فک بهبود یابد و آماده پذیرش پایه ایمپلنت شود و سپس پایه ایمپلنت در استخوان فک کاشته شده و پس از گذشت چند ماه برای جوش خوردن کامل، روکش یا تاج دندان روی آن نصب میشود، اما در ایمپلنت فوری، پایه ایمپلنت بلافاصله در همان جلسه یا حداکثر چند ساعت پس از کشیدن دندان در استخوان فک قرار میگیرد و معمولا روکش موقت نیز به سرعت نصب میشود.
مدت زمان درمان
ایمپلنت فوری زمان کلی درمان را به طور چشمگیری کاهش میدهد و بیمار تقریبا بلافاصله یا ظرف چند روز دندان جایگزین دارد، در حالی که در ایمپلنت معمولی، کل فرایند چند ماه طول میکشد تا روکش نهایی نصب شود.
شرایط بیمار
ایمپلنت فوری تنها برای بیمارانی مناسب است که استخوان کافی، سلامت لثه و عدم عفونت در محل کاشت داشته باشند و همچنین نیازمند دقت و مهارت بالای دندانپزشک برای قرار دادن صحیح پایه و روکش است، در حالی که ایمپلنت معمولی برای طیف گستردهتری از بیماران قابل انجام است و به شرایط استخوانی بیشتری فرصت ترمیم میدهد.
ریسکها و موفقیت درمان
ایمپلنت فوری به دلیل سرعت انجام، احتمال ریسک هایی مانند عدم جوش خوردن پایه یا جابهجایی آن را دارد؛ اما اگر شرایط بیمار مناسب باشد، نتایج موفقیتآمیزی دارد، ایمپلنت معمولی معمولا ریسک کمتری دارد زیرا استخوان فرصت بهبودی کامل پیدا میکند.
نتایج زیبایی و عملکرد
ایمپلنت فوری به دلیل نصب سریع روکش موقت، به حفظ ظاهر طبیعی و فرم لثه کمک میکند و بیمار بلافاصله لبخند کامل خواهد داشت، در ایمپلنت معمولی، در طول دوره بهبود، ناحیه خالی دندان مشاهده میشود و نیاز به پروتز موقت است.
مزایای ایمپلنت فوری
مزایای ایمپلنت فوری شامل موارد زیر است:
- بیمار در همان جلسه یا ظرف چند روز دندان موقت دارد و نیازی به انتظار طولانی برای جایگزینی دندان نیست.
- با قرار دادن سریع پایه ایمپلنت، شکل طبیعی لثه و استخوان بهتر حفظ میشود و از تحلیل آن جلوگیری میشود.
- کاهش تعداد جلسات درمان و عدم نیاز به پروتزهای موقت آزاردهنده باعث رضایت بیشتر بیمار میشود.
- نصب سریع روکش ایمپلنت موقت باعث میشود لبخند بیمار در طول درمان زیبایی خود را حفظ کند.
- به دلیل قرارگیری زودهنگام ایمپلنت، استخوان فک کمتر تحلیل میرود و استحکام بیشتری حفظ میشود.
- بیمار سریعتر به عملکرد طبیعی دندانها بازمیگردد.
کاندیداهای مناسب ایمپلنت فوری
کاندیداهای مناسب ایمپلنت فوری باید دارای شرایط خاصی باشند تا این روش با موفقیت انجام شود و این شرایط شامل موارد زیر است:
- بیمار باید از سلامت کلی مناسبی برخوردار باشد و بیماری های سیستمیک کنترل شده نداشته باشد.
- وجود حجم و کیفیت کافی استخوان در محل کاشت ایمپلنت برای تثبیت پایه ضروری است.
- محل ایمپلنت نباید دچار عفونت یا التهاب فعال باشد.
- لثه باید سالم و بدون مشکلات التهابی باشد تا بهبود سریع و موفقیت آمیز ایمپلنت تضمین شود.
- مصرف زیاد سیگار فرایند جوش خوردن ایمپلنت را مختل میکند.
- بیمار باید توانایی و تمایل به رعایت مراقبت های دندانپزشکی پس از ایمپلنت را داشته باشد.
- این مشکلات فشار اضافی به ایمپلنت وارد کرده و موفقیت درمان را کاهش میدهد.
مراحل انجام ایمپلنت فوری
مراحل انجام ایمپلنت فوری به طور کامل به شرح زیر است:
معاینه و ارزیابی اولیه
در ابتدا بهترین متخصص ایمپلنت دندان با استفاده از عکس های رادیولوژی مانند CBCT و معاینات بالینی، وضعیت استخوان فک، لثه و دندان های اطراف را بررسی میکند تا مطمئن شود بیمار شرایط لازم برای ایمپلنت فوری را دارد.
برنامه ریزی درمان
بر اساس نتایج معاینات، دندانپزشک بهترین محل قرارگیری ایمپلنت و نوع پروتز موقت را مشخص میکند، در این مرحله، نقشه دقیق جراحی تهیه شده و مراحل درمان به بیمار توضیح داده میشود.
کشیدن دندان آسیب دیده
اگر دندانی که باید جایگزین شود هنوز در دهان باشد، در جلسه جراحی به صورت دقیق و با حفظ حداکثری استخوان و بافت های اطراف کشیده میشود.
جایگذاری پایه ایمپلنت
پس از کشیدن دندان یا در محل بی دندانی، پایه ایمپلنت در استخوان فک قرار میگیرد، این کار باید با دقت بالا و در محل مناسب انجام شود تا استحکام کافی فراهم شود.
نصب روکش یا پروتز موقت
در همان جلسه یا چند ساعت پس از جراحی، یک روکش موقت روی ایمپلنت قرار میگیرد تا ظاهر لبخند حفظ شود و بیمار بدون دندان خالی نماند، این روکش موقت باید سبک و مناسب باشد تا فشار زیادی به ایمپلنت وارد نشود.
جوش خوردن ایمپلنت
در این مرحله، ایمپلنت به استخوان فک جوش میخورد و این فرایند معمولا چند ماه طول میکشد، اما بیمار در این مدت با روکش موقت ظاهر و عملکرد مناسبی دارد.
نصب روکش نهایی
پس از تکمیل فرآیند جوش خوردن، روکش موقت برداشته شده و روکش یا پروتز دائمی و مقاوم تر روی پایه ایمپلنت نصب میشود.
نکات مراقبتی پس از ایمپلنت فوری
نکات مراقبتی پس از ایمپلنت برای افزایش احتمال موفقیت و جلوگیری از عوارض بسیار مهم هستند و شامل موارد زیر میشوند:
- مسواک زدن ملایم و استفاده از دهان شویههای تجویز شده برای جلوگیری از تجمع باکتری و عفونت در ناحیه ایمپلنت ضروری است.
- در روزهای اولیه از خوردن غذاهای سفت، جویدن در سمت ایمپلنت و وارد کردن فشار زیاد به روکش موقت خودداری کنید تا ایمپلنت ثابت بماند.
- مسکنها، آنتیبیوتیکها و ضد التهاب هایی که دندانپزشک تجویز میکند را منظم مصرف کنید تا درد و التهاب کنترل شود.
- سیگار کشیدن و مصرف الکل روند ترمیم و جوش خوردن ایمپلنت را کند میکند و احتمال عفونت را افزایش میدهد.
- فعالیت های شدید و ورزش سنگین را حداقل تا چند روز پس از جراحی محدود کنید تا فرآیند بهبود به خوبی پیش برود.
- برای بررسی روند بهبود، کشیدن بخیهها در صورت وجود و تعویض روکش موقت با روکش دائمی به موقع به پزشک مراجعه کنید.
- در صورت مشاهده درد شدید، تورم زیاد، خونریزی طولانی یا تب، فورا به دندانپزشک مراجعه نمایید.
خطرات احتمالی ایمپلنت فوری
خطرات احتمالی ایمپلنت فوری شامل موارد زیر است:
عدم جوش خوردن ایمپلنت
یکی از شایع ترین مشکلاتی است که به دلیل کیفیت نامناسب استخوان یا فشار زیاد روی ایمپلنت رخ میدهد و باعث شکست درمان میشود.
عفونت محل جراحی
عدم رعایت بهداشت یا وجود عفونت قبلی موجب التهاب و عفونت در ناحیه ایمپلنت میشود.
تحلیل استخوان اطراف ایمپلنت
در برخی موارد، به ویژه اگر مراقبتها به خوبی انجام نشود، استخوان اطراف پایه ایمپلنت تحلیل میرود.
شل شدن یا جابه جایی پایه ایمپلنت
فشارهای غیرمجاز یا نادرست باعث لق شدن ایمپلنت و عدم ثبات آن میشود.
آسیب به ساختارهای مجاور
در صورتی که ایمپلنت به درستی جاگذاری نشود، ممکن است به عصبها، سینوسها یا دندانهای کناری آسیب برسد.
واکنش های آلرژیک یا حساسیت به مواد ایمپلنت
گرچه نادر است، برخی بیماران به متریال ایمپلنت واکنش نشان میدهند.
درد و تورم شدید
درد بعد از ایمپلنت و تورم غیرطبیعی رخ میدهد که نیاز به بررسی و درمان فوری دارد.
سوالات متداول
مدت زمان جوش خوردن ایمپلنت فوری بین ۳ تا ۶ ماه است و این مدت بسته به کیفیت استخوان و مراقبت های پس از جراحی متفاوت است.
ایمپلنت فوری در صورت مراقبت صحیح و شرایط مناسب تا چند دهه دوام دارد، اما رعایت بهداشت و مراجعات منظم برای افزایش طول عمر آن ضروری است.
در نهایت….
ایمپلنت فوری راهکاری سریع و موثر برای جایگزینی دندان از دست رفته است که با کاهش زمان درمان و حفظ زیبایی لبخند، محبوبیت زیادی یافته است، اما موفقیت آن به شرایط مناسب استخوان و لثه، انتخاب دقیق پزشک و مراقبت های پس از درمان بستگی دارد، با آگاهی کامل از مزایا، محدودیتها و نکات مراقبتی، میتوان بهترین تصمیم را برای حفظ سلامت دهان و زیبایی انتخاب کرد.